"Που Πας Καλέ Μου Λουστράκο": Ο Αλέξανδρος και η Παναγιώτα μας μιλούν λίγο πριν το φινάλε...

Απόψε στις 20.30 κλείνει ο κύκλος της παράστασης “Που Πας Καλέ μου Λουστράκο” και τα συναισθήματα των 2 πρωταγωνιστών είναι ιδιαιτέρως έντονα. Η Παναγιώτα και ο Αλέξανδρος, μας αποκαλύπτουν την ιδέα που δημιούργησε τον “Λουστράκο”, μερικές από τις καλύτερες στιγμές που θυμούνται από την παράσταση καθώς και τα σχέδια που ετοιμάζουν το επόμενο διάστημα.

1. Σήμερα κλείνει ο κύκλος του “Που Πας Καλέ Μου Λουστράκο”. Περιγράψτε μου τα συναισθήματά σας λίγες ώρες πριν ανεβείτε στο stage.

 Αλέξανδρος: Ανάμεικτα τα συναισθήματα, οφείλω να ομολογήσω. Χαρά και ικανοποίηση γιατί περνάγαμε τόσο ωραία στη σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη κάθε Δευτέρα αλλά και για τους υπέροχους καλλιτέχνες που μας έκαναν την τιμή να έρθουν ως καλεσμένοι στην παράστασή μας. Ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που βοήθησαν να υλοποιηθεί η υπέροχη αυτή ιδέα. Από την άλλη όμως, στεναχώρια γιατί θα μας λείψουν πολύ αυτές οι Δευτέρες!! Σήμερα πράγματι κλείνει ένας κύκλος για το Λουστράκο μας...δεν αποκλείεται όμως να ανοίξει ένας άλλος. Δε θα πω περισσότερα...

Παναγιώτα: Τα συναισθήματα πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ έντονα! Εγώ γενικά έχω μια δυσκολία στο να αποχωρίζομαι τις παραστάσεις…Πόσο μάλλον τη συγκεκριμένη, η οποία φτιάχτηκε από όλους μας με πολλή αγάπη αλλά και πολλά προσωπικά στοιχεία. Το μόνο σίγουρο είναι αυτές οι τόσο ιδιαίτερες Δευτέρες θα μου λείψουν πολύ!

2. Στην παράστασή σας, έχει έρθει πληθώρα καλλιτεχνών. Πείτε μου με ποιον νοιώσατε ότι θα μπορούσατε ιδανικά να γίνετε φίλοι;

Αλέξανδρος: Είναι πραγματικά τετριμμένο αυτό που θα πω αλλά, για διαφορετικό λόγο ο καθένας, θα ήθελα όλοι να είναι φίλοι μου! Ας είμαι όμως απόλυτα ειλικρινής...το χιούμορ του Παντελή Κυραμαργιού είναι τόσο κοντά στα δικά μου δεδομένα που θα μπορούσε άνετα να είναι φίλος μου!

Παναγιώτα: Το φοβερό με αυτή την παράσταση είναι ότι γνωρίσαμε μια άλλη πλευρά καλλιτεχνών που για χρόνια ακούγαμε την μουσική τους άλλα δεν ξέραμε τόσα πράγματα για αυτούς. Ήρθαμε λοιπόν αντιμέτωποι με πολύ ευχάριστες εκπλήξεις, πολλές ανείπωτες ιστορίες, συγκίνηση και γέλιο. Δεν ξέρω αν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω κάποιο από αυτός, σίγουρα όμως οι ατάκες του Παντελή Κυραμαγιού με έκανε να ξεχάσω ότι μας βλέπει κόσμος, η αμεσότητα και το χιούμορ της Ελένης Πέτα με έκαναν να την θέλω για φίλη μου, οι ιστορίες και οι μιμήσεις του Χρήστου Θηβαίου με άφησαν άφωνη και με έκαναν να τον αγαπήσω ακόμα πιο πολύ!

3. Στο story, έχετε τον ρόλο των ραδιοφωνικών παραγωγών, των οποίων η σχέση τους φαντάζει τέλεια στα αυτιά των ακροατών (κάτι που δεν συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα).

Αν σας έχει συμβεί μία ανάλογη κατάσταση, πως την έχετε αντιμετωπίσει ; Αν όχι, πως θα το διαχειριζόσασταν ιδανικά;

Αλέξανδρος: Ομολογώ πως τόσο ακραία “αγάπη” δε μου έχει συμβεί! Ωστόσο είμαι από τους ανθρώπους που μου αρέσει πολύ να έχω όμορφο κλίμα στις συνεργασίες μου σε οποιοδήποτε εργασιακό τομέα. Όσο πιο πίσω στο χρόνο πάω τόσο πιο έντονο το θυμάμαι αυτό το συναίσθημα. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ πως έχω αναγκαστεί να υποστώ διάφορες δύσκολες καταστάσεις. Δε μου αρέσουν οι εντάσεις γενικότερα, οπότε κάνω υπομονή. Αν όμως έρθω στα όριά μου (μη με ρωτάς ποια είναι αυτά...διαφέρουν κατά περίπτωση!) θα μιλήσω...και ίσως όχι με ψυχραιμία πάντα!

Παναγιώτα: Καλώς ή κακώς ο χώρος του θεάτρου έχει από τη φύση του την τάση να εκφράζει πολύ έντονα συναισθήματα. Εντάσεις υπάρχουν παντού, πόσο μάλλον σε χώρους που το συναίσθημα παίζει κυρίαρχο ρόλο στο αποτέλεσμα της δουλειάς. Όταν όμως ανεβαίνεις στη σκηνή πρέπει όλα να τα αφήνεις πίσω και να «αγαπάς» από την αρχή τους συναδέλφους σου. Γενικά είμαι άνθρωπος που προσπαθώ να κρατάω τις ισορροπίες και να βλέπω τη θετική πλευρά των ανθρώπων όποτε κάπως έτσι αντιμετωπίζω και τις όποιες εντάσεις μπορεί να προκύψουν σε μια συνεργασία.

4. Υπήρξε κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της παράστασης, που να σας έφερε σε δύσκολη/άβολη θέση;

Αλέξανδρος: Ειλικρινά σου μιλάω, όχι!

Παναγιώτα: Θα έλεγα ότι υπήρξαν μόνο στιγμές που παραλίγο να τα χάσω από τα γέλια και τα απρόβλεπτα γεγονότα που συνέβησαν(καθώς αυτή η παράσταση  βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό και άλλαζε πρόσωπα κάθε εβδομάδα). Σίγουρα είχαμε να αντιμετωπίσουμε κάθε φορά και έναν άλλο άνθρωπο επί σκηνής άλλα ευτυχώς άβολες στιγμές δεν υπήρξαν πάρα μόνο στιγμές γέλιου και συγκίνησης.

5. Όποιος σας δει στο stage, εύκολα αντιλαμβάνεται από το πρώτο λεπτό ότι έχετε μία δυνατή φιλία, καθώς γίνεται ένα απίστευτο πινγκ-πονγκ με ατάκες .

Α. Πως προέκυψε η φιλία σας;

Β. Πείτε μου τα στοιχεία του χαρακτήρα που θαυμάζετε ο ένας τον άλλον;

Αλέξανδρος: 

A. Με την Παναγιώτα γνωριστήκαμε πριν 6 περίπου χρόνια στο πλαίσιο μιας παράστασης στο Φεστιβάλ Αθηνών. Αυτό το πινγκ-πονγκ που λες, ξεκίνησε από τις πρώτες μέρες της φιλίας μας και έγινε και παράσταση!! Πόσο φανταστικό?!?!

B. Τη λάμψη της, το ταλέντο της, το πόσο ακομπλεξάριστη είναι, την έμφυτη αισιοδοξία της και φυσικά το υπέροχο χαμόγελό της!
Αααα...και την πεποίθησή της πως μοιάζει στην Μπελούτσι!!!

Παναγιώτα:

Α. Η αλήθεια είναι πως «Υπάρχει αγάπη εδώ» και είναι πολύ όμορφο να το εισπράττουν όσοι βλέπουν την παράσταση, ακόμα κι αν οι ρόλοι μας παλεύουν για τον αντίθετο! 

Β. Με τον Αλέξανδρο γνωριστήκαμε στην παράσταση «Πάπισσα Ιωάννα" σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαυρικίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών πριν από κάμποσα θα έλεγα χρόνια. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι κολλήσαμε αμέσως χάρη σε ατάκες και αστεία από παλιά ελληνικά σήριαλ που και οι δύο αγαπάμε. Πέρα από τη φιλία μας, κάναμε για 3 χρόνια ραδιοφωνική εκπομπή στο Boem Radio, και εκεί γεννήθηκε και η ιδέα του «Λουστράκου» που μας έδωσε τη χαρά να ξαναείμαστε μαζί επί σκηνής!

Ο Αλέξανδρος είναι ένα πλάσμα που με το χιούμορ του μπορεί να κερδίσει και τον πιο δύστροπο άνθρωπο και να σε κάνει φίλο του σε δευτερόλεπτα. Είναι όμως και ένα πλάσμα με μια ευγένεια που δε συναντάς συχνά και ευαισθησία μικρού παιδιού, όχι στα λόγια άλλα στην πράξη. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα του χαρακτήρα του άλλα και της σχέσης μας είναι οι εκπομπές που κάναμε μαζί… τη μια στιγμή να κλαίμε από τα γέλια με ο.τι μας κατέβαινε στο κεφάλι, και το επόμενο λεπτό να κλαίμε κανονικά από ένα στίχο η μια μουσική που παίζαμε στην εκπομπή.

6. Ηθοποιία/ραδιόφωνο; Σε ποιον από τους 2 τομείς, θεωρείτε ότι σας έχουν δοθεί περισσότερες ευκαιρίες στη ζωή σας;

Αλέξανδρος: Η μεγάλη μου αγάπη και το μεγάλο μου “θέλω” είναι η υποκριτική. Θεωρώ όμως πως τα πράγματα έχουν έρθει όμορφα και στους δύο τομείς! Δεν είμαι σε θέση όμως να κάνω τέτοιου είδους ποσοτικοποίηση.

Παναγιώτα: Δυο μεγάλες αγάπες που με χαρά ενώθηκαν! Δυο μεγάλες αγάπες που Και στις δυο είναι δύσκολο να επιβιώσεις. Προς το παρόν το θέατρο είναι η δουλειά μας και το ραδιόφωνο το χόμπι μας. Γι’ αυτό και η σύμπραξη των δύο είναι ιδιαίτερη και ψυχοθεραπευτική για μας. Σίγουρα στο θέατρο έχω δώσει προσωπικά περισσότερους αγώνες και έχω κερδίσει κάποιες μάχες.  Στο ραδιόφωνο σαν χώρο εργασίας δεν έχω δοκιμαστεί τόσο, είναι όμως κάτι που αγαπώ πολύ και θέλω να συνεχίσω να κάνω. Το Boem Radio μου έχει δώσει βήμα για πολλά χρόνια να εκφράσω όσα θέλω και γι’ αυτό το αγαπώ πάρα πολύ!

7. Ύστερα από το finale του “Λουστράκου” που θα σας δούμε το επόμενο διάστημα; Υπάρχει το ενδεχόμενο επιστροφής της παράστασης από την επόμενη season;

Αλέξανδρος: Κάτι για το άμεσο μέλλον δεν υπάρχει. Ολοκληρώνονται οι παραστάσεις του “Λουστράκου”, οι δύο παραστάσεις που ήμουν βοηθός σκηνοθέτη (Η “Φροσύνη” και η “Πασού” , δύο μονόλογοι του Στέφανου Παπατρέχα κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30 αντίστοιχα, στο θέατρο Άβατον, σε σκηνοθεσία Λάζαρου Βαρτάνη και Στέφανου Παπατρέχα με πρωταγωνίστρια τη Σύνθια Μπατσή) ξεκίνησαν και είμαι πολύ χαρούμενος, ενώ συνεχίζω και φέτος το παιδικό θέατρο και το θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά. Γίνονται όμως συζητήσεις και δουλεύω πάνω σε πρότζεκτ που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και τα περιμένω με μεγάλη χαρά! Όσο για την τελευταία ερώτηση...θα δείξει!

Παναγιώτα: Τυχαίνει συγκυριακά να ολοκληρώνονται δύο κύκλοι της φετινής σεζόν την ίδια εβδομάδα καθώς μαζί με το «Λουστράκο» αυτή την εβδομάδα τελειώνει και η «Εντα Γκάμπλερ» στο Θέατρο "Τόπος Αλλού" που παίζονταν από τον Νοέμβριο. Έτσι λοιπόν μια υπέροχη θεατρική περίοδος φτάνει στο τέλος της για την ώρα… Η συνέχεια περιλαμβάνει παιδικές παραστάσεις που αγαπώ πολύ!

Η αλήθεια είναι πως και θέλουμε και ελπίζουμε η παράσταση αυτή να συνεχιστεί και τον επόμενο χρόνο. Είναι κάτι που συζητιέται και ελπίζουμε όλοι να μπορέσει να υλοποιηθεί και να συνεχίσουμε  να ενώνουμε το Θέατρο με το ραδιόφωνο και να γνωρίζουμε καλλιτέχνες που αγαπάμε τόσο πολύ σε μια άλλη τους πλευρά.

Guest της αποψινής βραδιάς θα είναι η Κατερίνα Στανίση!

Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης

Παίζουν οι: Αλέξανδρος Καναβός, Παναγιώτα Χαϊδεμένου

Ιδέα-Σύλληψη: Παύλος Λάμπρου

Κείμενα: Κωστής Γωγιός

Φωτισμοί: Κωστής Καπελώνης

Βοηθός σκηνοθέτη: Νάγια Παπαπάνου

Μουσική Σύνθεση: Χρήστος Θεοδώρου

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωστής Καπελώνης

Video: Αννίτα Σπιθάκη

Εικαστικά – Γραφιστικά – Application: The Smiling Hippo

Οργάνωση Παραγωγής: Σοφία Καραγιάννη

Τιμές εισιτηρίων:  10€ κανονικό, 8€ φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων, άνω των 65

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Διεύθυνση: Πειραιώς 206, Ταύρος

Τηλέφωνο: 210 3418550